از ورای قرون, چون کوهی استوار از صبر, بر اسبی راهوار از عزم میآید... در دستان آسمانیش برای سرکوبی نامردان شمشیر میخروشد, و برای هدایت مردمان قرآن میدرخشد؛ میآید چون شهابی درخشان در تیرهترین شب بشریت, میآید.
چون قامت بلند راستی در جنگل هراس انگیز ناراستیها... عمامهی محمد (صلی الله علیه و آله) بر سر, پیراهن محمد (صلی الله علیه و آله) در بر, پای افزار محمد(صلی الله علیه و آله) بر پا, قرآن محمد (صلی الله علیه و آله) در سینه, و شمشیر علی در دست؛ با مهر زهرا, و صبر حسن, و شجاعت حسین,و عبادت سجاد, و علم باقر, و صدق صادق, وبردباری کاظم, و رضای رضا و جود جواد, و هدایت هادی, و هیبت عسکری (علیهمالسلام) میآید... .
سراپا نماد نبوت و ولایت است, تمام پیامبران را در خویش دارد؛ چون آدم آدمیتی نو را بنیاد مینهد,چون نوح با کوله بار صدها سال درد و ستمکشی بر پشت, خدا را بر کافران میخواند, چون ابراهیم ندای توحید در میدهد و بتها را سرنگون میکند, چون موسی بر فرعونیان ستمگر میشورد, چون عیسی انسانیت مرده را زنده میسازد, و چونان محمد (صلی الله علیه و آله) صلای فلاح عالمیان برمیدارد... .
آیینهی پرستش حق ازلی است آنگاه که به نماز میایستد, طنین وحی پیامبران در گفتار او چون به موعظه مینشیند؛ فریادش قرون را در مینوردد و شمشیر خشمش فرعونیان را برای ابد در هرم نابودی دفن میکند.
قیامش که همسنگ قیامت است قیامت دنیا را برمیانگیزد, و ظهورش که مظهر دیانت است دین را بر جهان حکمفرما میسازد؛ دستانش که شاخههای پر بار درخت امامت است زمین را به آسمان پیوند میزند, و گفتارش که قرین وحی خداست فرشتگان را به همسایگی انسان میخواند... .
چون برمیخیزد ضلالت به خاک میافتد, و چون سر برمیدارد هدایت قیام میکند؛ قیامش مسلخ تباهیهاست, و نامش مرگ نامردیها؛ آغازش پایان جباران است, و دوامش استمرار صلاح درستکاران, غیبتش شب یلدای مشتاقان ستمدیدهی اوست, و ظهورش صبح راستین محبان به جان رسیدهی او ...
خلاصهی زندگی
نامش: پیشوایان معصوم علیهمالسلام, پیروان خویش را از ذکر نام امام قائم (علیهالسلام) نهی کرده و همین قدر فرمودهاند که او همنام پیامبر (صلی الله علیه و آله) و کنیهی او نیز کنیهی پیامبر (صلی الله علیه و آله) است, و جایز و روا نیست نام اصلی او را آشکارا بر زبان آورند تا هنگامی که ظهور فرماید.
لقبش: مشهورترین القاب آن گرامی «مهدی», «قائم», «حجت» و «بقیهالله» است.
پدرش: پیشوای یازدهم حضرت امام حسن عسکری (علیهالسلام).
مادرش: بانوی گرامی «نرجس» نوادهی قیصر روم.
تاریخ تولد: جمعه نیمهی شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری.
محل تولد: شهر سامرا از شهرهای عراق.